اگر تا به حال سفر هوایی انجام داده اید و یا هواپیماها را در فیلم ها و عکس ها دیده باشید، شاید برایتان سوال پیش آمده باشد چطور لاستیک های هواپیما می توانند وزن این وسیله نقلیه غول پیکر را تحمل کنند. یک بویینگ 777 استاندارد بدون محاسبه وزن مسافران و خدمه، حدود 227 تن وزن دارد و در هنگام فرود با سرعتی معادل 270 کیلومتر بر ساعت حرکت می کند.

اولین عامل تاثیرگذار در این قضیه، فرایند ساخت لاستیک های هواپیما است. در ساخت تایر هواپیما از مواد بادوام تری نسبت به تایرهای خودرو استفاده شده و در زیر آج از کابل هایی با جنس پلیمر آرامید استفاده می شود که این عامل به طور مستقیم بر میزان فشار قابل تحمل توسط لاستیک تاثیر می گذارد. فشار باد داخل تایرهای هواپیما 200 Psi است که این میزان بیش از شش برابر فشار باد لاستیک خودروهای سواری می باشد. همین فشار باد بالا باعث می شود تا لاستیک هواپیما در هنگام فرود نترکد.

تایرهای هواپیما کمی کوچکتر از تایرهای یک تریلی هستند و الگوی آج روی آنها بسیار ساده است. این شرایط به تایرها کمک می کند تا در هنگام فرود بر روی سطح زمین سر نخورد. گاهی اوقات در هنگام فرود لاستیک ها نمی چرخند و روی زمین کشیده می شوند که باعث می شود لاستیک دود کند. طرح ساده آج لاستیک هواپیما باعث می شود تا بتواند مدت زمان بیشتری این شرایط را تحمل کند. اما اگر لاستیک به مدت طولانی نچرخد دچار ترکیدگی می شود. به همین دلیل قوانین هوایی ایجاب می کند تا لاستیک های هواپیما قادر باشند فشاری معادل چهاربرابر استاندارد تعیین شده را به مدت حداقل سه ثانیه تحمل کند.

در حالت عادی تایرهای هواپیما تا 500 فرود قابل استفاده بوده و پس از آن با ترمیم و رسیدگی تا 7 برابر عمر اولیه شان نیز قابل استفاده هستند. تعداد بالای لاستیک های هواپیما کمک می کند تا در شرایط اضطراری ثبات خود را حفظ کند. هواپیماهای بزرگ 20 تایر دارند و هنگامی که یکی از آنها بترکد، بقیه لاستیک ها هواپیما را در حالت ثابت نگه می دارند.

منبع: دایان تایر